ساخت اولین جایگزین غضروف مبتنی بر ژل

خبرگزاری آریا-دانشمندان می‌گویند نوعی غضروف زانو مبتنی بر ژل طراحی کردند که از غضروف واقعی بادوام‌تر و قوی‌تر است.
به گزارش خبرگزاری آریا، برخی از بیماران برای درمان زانو درد خود همه‌چیز از جمله مُسکن‌های بدون نسخه، فیزیوتراپی و تزریق استروئید را امتحان کرده‌اند؛ اما باز هم درد امان آن‌ها را می‌بُرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

استئوآرتریت (آرتروز زانو) که 867 میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر کرده است و تخمین زده می‌شود از هر 6 بزرگسال، یک نفر را دچار کند، اغلب علت زانودرد است. احتمالاً به‌زودی یک جایگزین در اختیار کسانی قرار خواهد گرفت که نمی‌خواهند کل مفصل زانویشان را تعویض کنند. این جایگزین آن‌ها را قادر خواهد ساخت به‌سرعت و بدون درد روی پا‌های خود بایستند.
بنا بر اعلام وبگاه سای‌تِک‌دِیلی (SciTechDaily) ، یک تیم پژوهشی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه دوک آمریکا ادعا می‌کنند که اولین جایگزین غضروف مبتنی بر ژل را ساختند که از غضروف واقعی قوی‌تر و بادوام‌تر است.
آزمایش‌های مکانیکی بیانگر این است که هیدروژل طراحی‌شده توسط این پژوهشگران، از پلیمر‌های جاذب آب تشکیل شده، سه برابر بادوام‌تر از غضروف طبیعی است و می‌توان آن را با نیروی بیشتری فشار داد و کشید.
اسپارتا بیومدیکال، یک شرکت خصوصی تجهیزات پزشکی که به طور تخصصی روی بازسازی زانو کار می‌کند، در حال آزمایش ایمپلنت‌های ساخته‌شده از ماده یادشده روی گوسفندان است. محققان در حال آماده‌شدن برای شروع آزمایش‌های بالینی انسانی در سال آینده هستند.
غضروف لایه نازکی را تشکیل می‌دهد که انتهای استخوان‌ها را می‌پوشاند؛ در نتیجه آن‌ها روی هم ساییده نمی‌شوند. دانشمندان در پژوهش‌های قبلی موفق نشدند هیدروژل‌ها را به صورت مستقیم به استخوان یا غضروف بچسبانند که از شکستن یا سر خوردن آن‌ها جلوگیری کند؛ بنابراین تیم پژوهشی دانشگاه دوک روشی دیگری را اتخاذ کرد.
سایر پژوهشگران کوشیده‌اند غضروف آسیب‌دیده را با ایمپلنت‌های زانو که از جنس فلز یا پلی‌اتیلن بودند، جایگزین کنند، اما این مواد سفت‌تر از غضروف هستند و به همین دلیل ممکن است باعث ناراحتی سایر قسمت‌های زانو شود.
در آمریکا، آرتروز زانو، در مقایسه با یک قرن پیش، دو برابر شده است. هنگامی که درمان‌های محافظه‌کارانه با شکست مواجه می‌شوند، جراحی یک گزینه است. طی دهه‌ها، جراحان تعدادی از روش‌های کم‌تهاجمی مانند برداشتن غضروف شل، ایجاد سوراخ‌هایی برای تحریک رشد جدید یا پیوند غضروف سالم از اهداکننده ایجاد کرده‌اند؛ اما مسئله اینجا است که همه این روش‌ها به ماه‌ها بازتوانی نیاز دارند و برخی از آن‌ها به مرور زمان با شکست مواجه می‌شوند.
 تعویض کامل زانو راهی اثبات‌شده برای تسکین درد است که معمولاً به‌عنوان آخرین راه‌حل در نظر گرفته می‌شود؛ اما مفاصل مصنوعی برای همیشه دوام نمی‌آورند و به همین دلیل برای بیماران گزینه مناسبی به نظر نمی‌رسد؛ مخصوصاً بیماران جوان‌تر که علاقه‌ای ندارند برای قطعه‌ای زیر تیغ یک جراحی بزرگ بروند که به تعویض نیاز خواهد داشت.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: غضروف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۲۹۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جایگزین اسکناس کیلویی

خبرساز شدن تصویری از یک گردشگر روس با کیسه‌ای پر از دسته‌های اسکناس ریال، بار دیگر جای خالی اسکناس درشت در اقتصاد ایران را به سیاستگذار یادآوری کرد.

به گزارش دنیای اقتصاد، البته باید توجه کرد این موضوع منافاتی با ضرورت مهار تورم به‌عنوان یک اولویت برای سیاستگذار ندارد، اما به نظر می‌رسد با کاهش ارزش ریال، انتشار اسکناس‌های جدید که قابلیت پوشش معاملات را داشته باشد، یک ضرورت محسوب می‌شود. از سوی دیگر می‌توان با اطلاع‌رسانی بیشتر، استفاده از کارت‌های اعتباری مخصوص گردشگران را هم رواج داد.

تصویر یک گردشگر روس با کیسه‌ای پر از اسکناس ریال بار دیگر افت ارزش ریال و جای خالی اسکناس‌های درشت را در اقتصاد ایران یادآور شد. پیش از این نیز نسبت به اثری که این موضوع بر وجهه بین‌المللی کشور خواهد داشت، اشاره کرده بودیم. حال بار دیگر ضرورت چاپ اسکناس‌های جدید در اقتصاد ایران مطرح می‌شود.

طی روز‌های گذشته تصویری در شبکه‌های اجتماعی با عنوان «تصویری غم‌انگیز از ارزش سقوط پول ایران» دست‌به دست شد. این تصویر گردشگر روسی را نشان می‌دهد که ۳۰۰ دلار را به ریال ایران تبدیل کرد و به‌دلیل حجم بالای این اسکناس‌ها آن‌ها را با کیسه پلاستیکی حمل می‌کرد. در کنار مساله افزایش تورم و کاهش ارزش پول ملی، یکی از نکاتی که پس از انتشار این خبر باید به آن توجه کرد، جای خالی اسکناس‌های درشت در اقتصاد ایران است. همان‌طور که «دنیای‌اقتصاد» پیش از این نیز در گزارش‌هایی به این موضوع پرداخته بود سال‌ها است که پس از انتشار اسکناس ایران چک یک‌میلیون ریالی اسکناس بزرگ‌تری در اقتصاد ایران چاپ نشده است.

این در حالی است که با افزایش تورم قدرت خرید این اسکناس به‌شدت کاهش یافته است. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد زمان آن رسیده باشد که سیاستگذار پولی دست به انتشار اسکناس‌های درشت‌تری برای سهولت مبادلات افراد بزند. البته پیش از این اخباری منتشر شده بود که خبر از برنامه بانک‌مرکزی برای چاپ ایران‌چک‌های ۵۰۰ هزار تومانی می‌داد. خبری که البته پیگیری‌ها نشان داد صحت ندارد و پس از آن نیز بانک مرکزی در اطلاعیه به‌طور رسمی خبر داد برنامه‌ای برای چاپ اسکناس‌های درشت‌تر ندارد. البته مشخص نیست سیاستگذار پولی به چه دلیل فعلا قصد ندارد در این راستا اقدامی انجام دهد.

نکته دیگری که پیشتر به آن اشاره کرده بودیم، اثری است که این موضوع می‌تواند بر وجهه اقتصاد کشور در مقابل گردشگران داشته باشد. موضوعی که در جریان انتشار تصویر مذکور شاهد آن بودیم؛ بنابراین یکی از دلایلی که با استناد آن می‌توان به لزوم چاپ اسکناس‌های درشت‌تر در اقتصاد ایران اشاره کرد، همین مساله است.

نقش پررنگ کارت‌های گردشگری

البته اگر عوامل دیگر را کنار بگذاریم و بخواهیم تمرکز خود را بر مساله گردشگران خارجی بگذاریم، یکی دیگر از نکاتی که به نظر می‌‎رسد در این زمینه مغفول مانده، فراهم کردن سازوکاری برای استفاده گردشگران از کارت‌های اعتباری است. هر چند به‌دلیل تحریم‌ها امکان استفاده گردشگران از کارت‌های اعتباری سایر کشور‌ها وجود ندارد، اما بانک‌های کشور امکان استفاده از کارت‌هایی را برای گردشگران خارجی فراهم کردند.

این کارت‌ها قابلیت شارژ دارند و گردشگران می‌توانند در لحظه آن را شارژ کنند. همچنین این امکان وجود دارد که در پایان سفر، باقی‌مانده کارت را دریافت کرده و آن را به ارز کشور خود تبدیل کنند. با این حال به نظر می‌رسد به‌دلیل عدم اطلاع‌رسانی کافی برای گردشگران خارجی چندان از این قابلیت استفاده نمی‌کنند. یکی دیگر از مسائلی که ضرورت چاپ اسکناس درشت را پررنگ می‌سازد، به صرفه کردن چاپ اسکناس برای بانک مرکزی است. در شرایط فعلی بانک‌مرکزی می‌گوید هزینه چاپ اسکناس‌ها از ارزش آن‌ها بیشتر است؛ در نتیجه برای این نهاد اقدامی به صرفه نیست. حال اینکه با چاپ اسکناس‎های درشت‎تر می‌توان این مساله را برای بانک مرکزی برطرف کرد.

پوچ بودن ادعای تورمی

یکی از نکاتی که منتقدان چاپ اسکناس درشت‎‌تر در اقتصاد به آن اشاره می‌کنند، اثر تورمی آن است. این در حالی است که این امر یک موضوع فنی است و هیچ اثری بر متغیر‌های پولی و تورم ندارد. از سوی دیگر بسیاری از اقتصاد‌های پیشرفته که اسکناس‌های درشتی در آن‌ها مبادله می‌شود، تورم‌های پایینی دارند؛ بنابراین نمی‌توان گفت این اقدام می‌تواند به رشد تورم منجر شود.

به‌عبارت دیگر، آنچه می‌تواند روند تورمی فعلی را مهار کند، توجه به بی‌انضباطی مالی و بودجه‌ای دولت، کاهش هزینه‌ها و به‌طور کلی مقابله با کسری‌بودجه است. همچنین باید توجه کرد که پیشنهاد چاپ اسکناس‌های درشت‎‌تر به معنی بی‌توجهی به لزوم رفع معضل تورم نیست و لازم است سیاستگذار در کنار این اقدامات تکمیلی توجه کافی به اجرای سیاست‌های ضدتورمی داشته باشد.